Zajęcia dodatkowe
Warsztaty teatralne
Warsztaty teatralne – to zajęcia:
- Rozwijające dziecięcą wrażliwości na żywe słowo, mówienie w taki sposób, by inni chcieli słuchać.
- Nabywanie umiejętności czystej, poprawnej wymowy, właściwej modulacji i siły głosu.
- Doskonalenie wyrazistej mowy poprzez dostarczanie wzorów pięknej mowy polskiej /język nauczyciela, teksty w wykonaniu aktorów/.
- Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym i fleksyjnym.
- Rozwijanie zainteresowań czytelniczych jako źródła wiedzy i przeżyć.
- Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym.
- Wzmacnianie pozytywnego obrazu samego siebie, współpracy w grupie i odpowiedzialności za efekt końcowy.
- Wyrabianie odwagi i śmiałości.
- Uwrażliwianie na sztukę, pobudzanie dzieci do działań artystycznych.
- Udział w grach i zabawach parateatralnych wyzwalających aktywność ruchową i pantomimiczną dzieci.
- Organizowanie dziecięcej zabawy w teatr /przebieranie, pacynki, kukiełki, itp./
- Inscenizowanie krótkich scenek teatralnych, wystawianie przedstawień lalkowych.
- Wyrażanie uczuć, nastrojów poprzez różne formy ekspresji.
- Udział w przygotowywaniu scenografii, kukiełek, strojów.
- Inscenizowanie wierszy zawierających dialogi i materiał do ćwiczeń ortofonicznych.
- Inscenizowanie literatury z zastosowaniem gry aktorskiej , kukiełek, pacynek, sylwet, teatrzyku cieni, teatrzyku supełkowego
- Zabawy w teatr z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych
- Wykorzystywanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech, - nazywanie wyrażanych stanów i emocji.
Warsztaty plastyczne
Warsztaty plastyczne – to zajęcia mające wyzwolić w dzieciach autentyczną radość tworzenia na skutek poznawania różnorodnych technik plastycznych, częstej zmiany materiałów oraz zróżnicowanych metod, form i środków nauczania. Poprzez obcowanie z wytworami kultury i sztuki pragniemy wzbudzić w dzieciach chęć poznawania coraz to nowych technik. Dzieci w tym wieku cechuje aktywność poznawcza, duże zaangażowanie emocjonalne, dlatego ta tematyka poprzez różnorodną działalność praktyczną będzie łączyć wiedzę i umiejętności. Kontakt ze sztuką - zarówno z pozycji odbiorcy, jak i twórcy - rozwija u dzieci ekspresję i umiejętności artystyczne oraz zdolność do działania i osiągania celu; wyrabia też poczucie ładu, porządku i estetyki, rozbudza zaciekawienie i wrażliwość, pomaga również dzieciom w odkrywaniu swojego „ja”. Wszystko, co jest dla dzieci nowe i ciekawe, oddziałuje na ich zmysły, kształtuje percepcję i wyobraźnię, wywołuje także pozytywne przeżycia będące źródłem dobrego samopoczucia, które mają wpływ na cały organizm dziecka, również na sferę fizjologiczną (np. system nerwowy).
Język Angielski
Język Angielski – te zajęcia stwarzają możliwości osłuchania z językiem obcym, rozróżniania języka obcego od ojczystego, oraz rozwijanie zdolności i umiejętności językowych na poziomie adekwatnym do możliwości dzieci w wieku przedszkolnym poprzez inspirującą wyobraźnię i umysł dziecka zabawę oraz stymulowanie ciekawości i tolerancji wobec innych ludzi i kultur.
Proces uczenia się języka angielskiego u małych dzieci to głównie wprowadzenie do rozwijania takich umiejętności jak: słuchanie, mówienie oraz śpiewanie i recytowanie.
Logopedia
Logopedia – to zajęcia, które mają na celu:
- usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy),
- kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,
- kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),
- rozwijanie słuchu fonematycznego,
- wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,
- rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,
- rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,
- uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.
Na przełomie września i października w przedszkolu przeprowadzane jest przesiewowe badanie mowy wśród wszystkich dzieci uczęszczających do placówki. Na podstawie przesiewowego badania mowy wyłonione są dzieci, które objęte są indywidualną opieką logopedyczną.
Gimnastyka buzi i języka
Gimnastyka buzi i języka – to zajęcia grupowe służące rozgrzewce aparatu artykulacyjnego. Ruchy języka, warg, podniebienia miękkiego żuchwy podczas wymawiania poszczególnych dźwięków mowy powinny być celowe i bardzo dokładne. Dlatego też narządy mowy trzeba ćwiczyć tak, by wypracować precyzyjne ruchy, najlepiej bawiąc się z dziećmi.
By zachęcić dzieci do gimnastyki narządów mowy proponujemy im zabawy artykulacyjne, które wykorzystujemy nie tylko przy korekcji wad wymowy, ale także przy poprawianiu wyrazistości i płynności wymowy oraz w profilaktyce zaburzeń mowy.
Opowiadając dzieciom historyjki, bajki zachęcamy jednocześnie do naśladowania ruchów artykulatorów ćwicząc w ten sposób odpowiednie mięśnie.
Zabawy takie prowadzimy z dziećmi wykorzystując ich naturalną skłonność do wielokrotnego powtarzania swych ulubionych zabaw.
Przeprowadzamy je w krótkim czasie, w przedszkolu np. „wypełniamy” czas oczekiwania na obiad.
To procentuje, gdyż systematyczne i częste powtarzanie tych samych ruchów języka, warg, podniebienia ukrytych w innych historyjkach, bajkach przyczynia się do podniesienia poziomu sprawności ruchomych narządów mowy oraz zlikwidowania prostych zaburzeń artykulacyjnych.
Rytmika
Rytmika - to cykl zajęć umuzykalniających mających na celu kształcenie dyscypliny rytmicznej oraz uwrażliwienie na różne elementy muzyki.
- dynamiczne - uczące spostrzegania zmian dynamiki i reagowania na nie ruchem;
- agogiczne - ćwiczące umiejętność natychmiastowego reagowania na zauważone zmiany agogiki;
- artykulacyjne- uczące spostrzegania i odzwierciedlania ruchem różnic artykulacyjnych;
- ćwiczenia reagowania na temat melodyczny -tj. spostrzegania i odzwierciedlania ruchem linii melodycznej i frazy muzycznej;
- odzwierciedlenie ruchem wartości rytmicznych, metrum muzycznego, i prostych tematów rytmicznych;
Podczas zajęć wprowadzane są ćwiczenia, których celem jest rozwijanie twórczej inwencji dziecka. Należą do nich improwizacje ruchowe śpiewane i grane. Ćwiczenia tej grupy szczególnie mocno wiążą zadania ogólnowychowawcze z zadaniami muzyki. Kształcąc bowiem samodzielność wypowiedzi, twórcza postawę i aktywność, pozwalają na pozbycie się zahamowań.
Rytmika jest w pedagogice muzycznej najpełniejszą metodą wychowania przez sztukę. Metoda ta, będąca syntezą kształcenia umiejętności muzycznych i podstawowej wiedzy o muzyce (poprzez trzy sposoby przeżycia muzyki: ruch, śpiew i tworzenie), realizująca cele wychowania ogólnego, oparta na zrozumieniu tkwiącej w dziecku potrzeby ruchu i aktywności – wychowuje człowieka nie tylko wrażliwego na sztukę, ale samodzielnego, inteligentnego, aktywnego, sprawnego fizycznie, przyszłego odbiorcę muzyki, a często jej wykonawcę i twórcę.
Tańce
Tańce – to zajęcia polegające na zaznajomieniu dziecka z muzyką i ruchem. W formie zabawy przy muzyce pokazywane są proste elementy tańca. Taka forma nauki ma na celu przygotowanie dziecka pod względem fizycznym i psychicznym do nauki trudniejszych kroków i ewentualnych choreografii.
Dzięki zajęciom tanecznym rozwijamy aktywność fizyczną dziecka jak i szereg jego dyspozycji psychofizycznych:
- koncentrację uwagi
- spostrzegawczość
- poczucie rytmu
- współdziałanie w grupie
- myślenie
- wyższą samoocenę
- dyscyplinę wewnętrzną
- pokonywanie nieśmiałości
Judo
Judo – to zajęcia obejmujące naukę poprawnego upadania, przewrotów i poruszania się a także zachowań godnych sportowca, oraz mentalnych zagadnień uprawiania sportu Samurajów.
Zajęcia opierają się na:
- nauce padania, umiejętność bezpiecznego padania jest przydatna nie tylko na macie, ale również w życiu codziennym;
- poprawieniu sprawności dzieci i zapewnieniu ich prawidłowego rozwoju fizycznego poprzez wprowadzenie wielu ćwiczeń ogólnosprawnościowych wpływających m.in. na koordynację ruchową, siłę, gibkość i równowagę;
- świetnej zabawie-możliwość wprowadzenia wielu zabaw, które nie tylko dają dzieciom dużo radości, ale poprawiają ich sprawność;
- wpajaniu zasad kultury judo, np. szacunek dla partnera z którym się ćwiczy, czy zakaz wykorzystywania umiejętności technicznych judo poza matą;
- rozwijaniu pozytywnych cech: punktualności, cierpliwości, wytrwałości w doskonaleniu się, systematyczności;
- nauce zasad funkcjonowania w grupie;
- nauce odnoszenia zwycięstw oraz porażek.