Zajęcia dodatkowe

Warsztaty teatralne – to zajęcia

• Rozwijające dziecięcą wrażliwości na żywe słowo, mówienie w taki sposób, by inni chcieli słuchać.
• Nabywanie umiejętności czystej, poprawnej wymowy, właściwej modulacji i siły głosu.
• Doskonalenie wyrazistej mowy poprzez dostarczanie wzorów pięknej mowy polskiej /język nauczyciela, teksty w wykonaniu aktorów/.
• Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym i fleksyjnym.
• Rozwijanie zainteresowań czytelniczych jako źródła wiedzy i przeżyć.
• Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym.
• Wzmacnianie pozytywnego obrazu samego siebie, współpracy w grupie i odpowiedzialności za efekt końcowy.
• Wyrabianie odwagi i śmiałości.
• Uwrażliwianie na sztukę, pobudzanie dzieci do działań artystycznych.
• Udział w grach i zabawach parateatralnych wyzwalających aktywność ruchową i pantomimiczną dzieci.
• Organizowanie dziecięcej zabawy w teatr /przebieranie, pacynki, kukiełki, itp./
• Inscenizowanie krótkich scenek teatralnych, wystawianie przedstawień lalkowych.
• Wyrażanie uczuć, nastrojów poprzez różne formy ekspresji.
• Udział w przygotowywaniu scenografii, kukiełek, strojów.
• Inscenizowanie wierszy zawierających dialogi i materiał do ćwiczeń ortofonicznych.
• Inscenizowanie literatury z zastosowaniem gry aktorskiej , kukiełek, pacynek, sylwet, teatrzyku cieni, teatrzyku supełkowego
• Zabawy w teatr z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych
• Wykorzystywanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech, - nazywanie wyrażanych stanów i emocji.

Warsztaty plastyczne – to zajęcia mające wyzwolić w dzieciach autentyczną radość tworzenia na skutek poznawania różnorodnych technik plastycznych, częstej zmiany materiałów oraz zróżnicowanych metod, form i środków nauczania. Poprzez obcowanie z wytworami kultury i sztuki pragniemy wzbudzić w dzieciach chęć poznawania coraz to nowych technik. Dzieci w tym wieku cechuje aktywność poznawcza, duże zaangażowanie emocjonalne, dlatego ta tematyka poprzez różnorodną działalność praktyczną będzie łączyć wiedzę i umiejętności. Kontakt ze sztuką - zarówno z pozycji odbiorcy, jak i twórcy - rozwija u dzieci ekspresję i umiejętności artystyczne oraz zdolność do działania i osiągania celu; wyrabia też poczucie ładu, porządku i estetyki, rozbudza zaciekawienie i wrażliwość, pomaga również dzieciom w odkrywaniu swojego „ja”. Wszystko, co jest dla dzieci nowe i ciekawe, oddziałuje na ich zmysły, kształtuje percepcję i wyobraźnię, wywołuje także pozytywne przeżycia będące źródłem dobrego samopoczucia, które mają wpływ na cały organizm dziecka, również na sferę fizjologiczną (np. system nerwowy).

Język Angielski – te zajęcia stwarzają możliwości osłuchania z językiem obcym, rozróżniania języka obcego od ojczystego, oraz rozwijanie zdolności i umiejętności językowych na poziomie adekwatnym do możliwości dzieci w wieku przedszkolnym poprzez inspirującą wyobraźnię i umysł dziecka zabawę oraz stymulowanie ciekawości i tolerancji wobec innych ludzi i kultur.

Proces uczenia się języka angielskiego u małych dzieci to głównie wprowadzenie do rozwijania takich umiejętności jak: słuchanie, mówienie oraz śpiewanie i recytowanie

Logopedia – to zajęcia, które mają na celu:

• usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy),
• kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,
• kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),
• rozwijanie słuchu fonematycznego,
• wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,
• rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,
• rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,
• uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.

Na przełomie września i października w przedszkolu przeprowadzane jest przesiewowe badanie mowy wśród wszystkich dzieci uczęszczających do placówki. Na podstawie przesiewowego badania mowy wyłonione są dzieci, które objęte są indywidualną opieką logopedyczną.

Gimnastyka buzi i języka – to zajęcia grupowe służące rozgrzewce aparatu artykulacyjnego. Ruchy języka, warg, podniebienia miękkiego żuchwy podczas wymawiania poszczególnych dźwięków mowy powinny być celowe i bardzo dokładne. Dlatego też narządy mowy trzeba ćwiczyć tak, by wypracować precyzyjne ruchy, najlepiej bawiąc się z dziećmi.
By zachęcić dzieci do gimnastyki narządów mowy proponujemy im zabawy artykulacyjne, które wykorzystujemy nie tylko przy korekcji wad wymowy, ale także przy poprawianiu wyrazistości i płynności wymowy oraz w profilaktyce zaburzeń mowy.
Opowiadając dzieciom historyjki, bajki zachęcamy jednocześnie do naśladowania ruchów artykulatorów ćwicząc w ten sposób odpowiednie mięśnie.
Zabawy takie prowadzimy z dziećmi wykorzystując ich naturalną skłonność do wielokrotnego powtarzania swych ulubionych zabaw.
Przeprowadzamy je w krótkim czasie, w przedszkolu np. „wypełniamy” czas oczekiwania na obiad.
To procentuje, gdyż systematyczne i częste powtarzanie tych samych ruchów języka, warg, podniebienia ukrytych w innych historyjkach, bajkach przyczynia się do podniesienia poziomu sprawności ruchomych narządów mowy oraz zlikwidowania prostych zaburzeń artykulacyjnych

Rytmika - to cykl zajęć umuzykalniających mających na celu kształcenie dyscypliny rytmicznej oraz uwrażliwienie na różne elementy muzyki.

• dynamiczne - uczące spostrzegania zmian dynamiki i reagowania na nie ruchem;
• agogiczne - ćwiczące umiejętność natychmiastowego reagowania na zauważone zmiany agogiki;
• artykulacyjne- uczące spostrzegania i odzwierciedlania ruchem różnic artykulacyjnych;
• ćwiczenia reagowania na temat melodyczny -tj. spostrzegania i odzwierciedlania ruchem linii melodycznej i frazy muzycznej;
• odzwierciedlenie ruchem wartości rytmicznych, metrum muzycznego, i prostych tematów rytmicznych;

Podczas zajęć wprowadzane są ćwiczenia, których celem jest rozwijanie twórczej inwencji dziecka. Należą do nich improwizacje ruchowe śpiewane i grane. Ćwiczenia tej grupy szczególnie mocno wiążą zadania ogólnowychowawcze z zadaniami muzyki. Kształcąc bowiem samodzielność wypowiedzi, twórcza postawę i aktywność, pozwalają na pozbycie się zahamowań.

Rytmika jest w pedagogice muzycznej najpełniejszą metodą wychowania przez sztukę. Metoda ta, będąca syntezą kształcenia umiejętności muzycznych i podstawowej wiedzy o muzyce (poprzez trzy sposoby przeżycia muzyki: ruch, śpiew i tworzenie), realizująca cele wychowania ogólnego, oparta na zrozumieniu tkwiącej w dziecku potrzeby ruchu i aktywności – wychowuje człowieka nie tylko wrażliwego na sztukę, ale samodzielnego, inteligentnego, aktywnego, sprawnego fizycznie, przyszłego odbiorcę muzyki, a często jej wykonawcę i twórcę.

Tańce – to zajęcia polegające na zaznajomieniu dziecka z muzyką i ruchem. W formie zabawy przy muzyce pokazywane są proste elementy tańca. Taka forma nauki ma na celu przygotowanie dziecka pod względem fizycznym i psychicznym do nauki trudniejszych kroków i ewentualnych choreografii.

Dzięki zajęciom tanecznym rozwijamy aktywność fizyczną dziecka jak i szereg jego dyspozycji psychofizycznych:

• koncentrację uwagi
• spostrzegawczość
• poczucie rytmu
• współdziałanie w grupie
• myślenie
• wyższą samoocenę
• dyscyplinę wewnętrzną
• pokonywanie nieśmiałości

Judo – to zajęcia obejmujące naukę poprawnego upadania, przewrotów i poruszania się a także zachowań godnych sportowca, oraz mentalnych zagadnień uprawiania sportu Samurajów.
Zajęcia opierają się na:

• nauce padania, umiejętność bezpiecznego padania jest przydatna nie tylko na macie, ale również w życiu codziennym;
• poprawieniu sprawności dzieci i zapewnieniu ich prawidłowego rozwoju fizycznego poprzez wprowadzenie wielu ćwiczeń ogólnosprawnościowych wpływających m.in. na koordynację ruchową, siłę, gibkość i równowagę;
• świetnej zabawie-możliwość wprowadzenia wielu zabaw, które nie tylko dają dzieciom dużo radości, ale poprawiają ich sprawność;
• wpajaniu zasad kultury judo, np. szacunek dla partnera z którym się ćwiczy, czy zakaz wykorzystywania umiejętności technicznych judo poza matą;
• rozwijaniu pozytywnych cech: punktualności, cierpliwości, wytrwałości w doskonaleniu się, systematyczności;
• nauce zasad funkcjonowania w grupie;
• nauce odnoszenia zwycięstw oraz porażek.